ଅସରା ଅସରା ଲୁହକୁ
ଆଞ୍ଜୁଳା ଆଞ୍ଜୁଳା କରି
ପିଇ ପିଇ ଆଜି ମୁହିଁ
ବୈଶାଖ ମାସର ଭୂଇଁ ପରି
ଟାଣ ଶକ୍ତ ହୋଇବି
ଆଉ ସହି ପାରୁନି।
କାହିଁକି କେଜାଣି ମୋ ଅଜାଣତରେ
ବହି ଯାଉଛି
ଅବାରିତ ଲୁହ ଲହୁ ହୋଇ।
ଏମିତି କ୍ଷତାକ୍ତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଯେ
ନା ନିଜେ ଦେଖି ପାରୁଛି
ନା କାହାକୁ ଦେଖାଇ ପାରୁଛି।
ପ୍ରଣତି ମହାପାତ୍ର
ବାଲେଶ୍ଵର
