ଶଶଧର ଯେତେ
                  ଭଲପାଏ ଜଳେ
କୁମୁଦିନୀ ହସୁ ଥିଲେ,
ଅରୁଣ କିରଣ
                   ଚୁମ୍ଵଇ ଯେମିତି
ସରସୀ ପଦୁଅଁ ଫୁଲେ   ।।
ମଳୟ ଲହର
            ଚୋରୀ କରେ ଯେହ୍ନେ
ବଉଳ,ବକୁଳ ବାଶ,
ତୋ ପ୍ରେମ ମୋ ମନ
                    କରିଛି ଉତ୍ତଳା                            
ପୁରିଛି ମୋ ଅଭିଳାଷ  ।।
ଫଗୁଣ ର ଫଗୁ-
         ବୋଳା ରଙ୍ଗ ତା
କୃଷ୍ଣଚୂଡା ର ଡାଳେ,
ସୁନାରି ଫୁଲର
         ହଳଦୀ ରଙ୍ଗରେ
ଚହଟ ଚାନ୍ଦୁଆ ତଳେ  ।।
ନିକାଞ୍ଚନ ଘନ
          କଳା ଅନ୍ଧାରେ
ରୂପା ଜହ୍ନ ଜୋଛନା ରେ,
ତୁମକୁ ସେମିତି 
         ଅବୋଧ ମନଟା
ଅବିରତ ଖୋଜୁଥାଏ  ।।
ବସନ୍ତ ଆସିଲେ
          ମଳୟ ଯେପରି
ମନ୍ଦ ମନ୍ଦ ହୋଇ ବହେ,
କୋଇଲି ଯେପରି
           ପଞ୍ଚମ ତାନରେ
ପତ୍ର ଗହଳରୁ ଗାଏ   ।।
ଆମ୍ବ ବଉଳିଲେ
           ମହକ ମଧୂରେ
ମହୁମାଛି ଗାଏ ଗୀତ,
ଆତ୍ମହରା କରେ
           ସଖୀ ତୁମପ୍ରେମ
ମୋହି ନେଉଅଛି ଚିତ୍ତ  ।।