ଗତ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ମାସ ପଚିଶ ତାରିଖରେ ସୂର୍ଯ୍ୟପ୍ରଭାରେ " ସାହିତ୍ୟ ନାମରେରେ ଚଞ୍ଚକତା " ପ୍ରକାଶ ପାଇବା ପରେ ଲେଖାଟି କିଛି (ଅ)ସାହିତ୍ୟିକ ବୋଲାଉଥିବା ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କର ଚକ୍ଷୁଶୀଳ ଆକ୍ରୋଶର ଶରବ୍ୟ ହୋଇଥିଲି । କିନ୍ତୁ ଅପରପକ୍ଷରେ ଅଧିକ ଖୁସି ହୋଇଥିଲି ଏଯାବତ ଯେତେ ସବୁ ଲେଖା ପ୍ରକାଶ ପାଇଛି , ବେଶୀ ଜନସମର୍ଥନ ' ସାହିତ୍ୟ ନାମରେ ଚଞ୍ଚକତା ' ଲେଖାଟି ଉପରେ ମିଳିଛି । କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ , ' ଚିରସଂଧାନ 'ର ସଂପାଦକ ପ୍ରଫେସର ପାର୍ଥ ସାରଥି ଅଜୟ ବାରିକ ଓ କୋଣାର୍କ ଗୋପର ସଂପାଦକ ତଥା ଯୁବ ସାମ୍ବାଦିକ , ' ଅନ୍ୱେଷଣ ' ସଂପାଦକ , ' ପ୍ରେମ ' ପତ୍ରିକାର ସଂପାଦକ ପ୍ରମୁଖ ସମର୍ଥନ ଦେବା ସହ ପୁନଃ ପ୍ରକାଶ କରି ସାହିତ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସଚେତନତା ସୃଷ୍ଟି କରିବାର ପ୍ରୟାସ ଜାରି ରଖିଥିବାରୁ କୃତଜ୍ଞତା ଜଣାଉଛି । ସୂଚନାଯୋଗ୍ୟ ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନାର ସାହିତ୍ୟିକ ସମାଜ ବ୍ରତୀ ହେଉ , ମାନପତ୍ର ପ୍ରୟାସୀ ନହେଉ । କିଛି ଅନାମଧ୍ୟେୟ ଅନୁଷ୍ଠାନ ସାହିତ୍ୟ ସେବା ନାମରେ ଯେଭଳି ବେପାର କରିଚାଲିଛନ୍ତି , ମନେହୁଏ ସାହିତ୍ୟ ସବୁଠାରୁ ଶସ୍ତା ବାଣିଜ୍ୟିକ ପଣ୍ୟ ଦ୍ରବ୍ୟ ପାଲଟି ଯାଇଛି । ଏଥିରେ ବିକ୍ରେତାକୁ ମାନେ ଅ(ସଂପାଦକ) କିଛି ଅର୍ଥ ବ୍ୟୟ କରନ୍ତି ନାହିଁ , ମାଛ ତେଲରେ ମାଛ ଭାଜିବା ନ୍ୟାୟରେ ରାତା ରାତି (ଅ)ସୁପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ସଂପାଦକ ଓ (ଅ) ସାହିତ୍ୟିକ ପାଲଟିଯାନ୍ତି । ପୂର୍ବସୂରୀମାନଙ୍କ ନାମରେ ମାନପତ୍ର କ୍ରୟକରି ବ୍ୟାସ , କବିବର , କବିସୌରଭ , ପ୍ରଜ୍ଞା ଶିରୋମଣି, ଭୂମିପୁତ୍ର , ଭୂମିକନ୍ୟା , ଉତ୍କଳ ଗୌରବ, ଉତ୍କଳ କେଶରୀ ଆଦି ମୁକୁଟ ପରିଧାନ କରିଥିବା (ଅ)ସାହିତ୍ୟିକମାନେ ମାନପତ୍ର ଖଣ୍ତିକରମାନ ରକ୍ଷା କରନ୍ତି କି ନାହିଁ ବୁଝି ହୁଏନି । ଗୋଟିଏ ମଂଚରେ ଗୋଟିଏ ଦିନରେ ଅର୍ଦ୍ଧ ଶତକରୁ ସେଞ୍ଚୁରୀ ଟପିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଓ ବର୍ଷକୁ ଶାଗ ପଟାଳିରୁ ଲେଉଟିଆ ଶାଗ କାଟିବା ଭଳି (ଅ) ସଂପାଦକ ମାନେ ତିନି/ଚାରି/ଛଅ ଥର ଥର କରି ଏଭଳି ବାଣିଜ୍ୟ କରନ୍ତି , ପ୍ରଶ୍ନବାଚୀ ଏଭଳି ଆୟୋଜନ ପାଇଁ ଅର୍ଥ ଆସେ କୁଆଡୁ । ଭଲ କଥା ଏତେ ପରିମାଣରେ ବ୍ୟାସ , କବିବର , କବିଚୂଡାମଣି .. ଉତୁରି ଆସିଲେଣି ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ୱାଗତ କରି ବନ୍ଦାପନା କରିବା ନା ଓଡିଆ ସାହିତ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏଭଳି ଅଶୋଭନୀୟ ପରିସ୍ଥିତି ସୃଷ୍ଟି କରୁଥିବା (ଅ)ସାହିତ୍ୟିକଙ୍କୁ ଦାୟୀ କରିବା , ପାଠକ ମାନେ ଏକଥା କେତେ ଦୂର ଗ୍ରହଣ କରିବେ ଜାଣେନି , ବିଚାର ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ???
ମାନପତ୍ରରେ ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ସୃଷ୍ଟି ହୁଏନାହିଁ । ପ୍ରକୃତ ଅଧ୍ୟୟନ , ନିଷ୍ଠାପର ସାଧନା ଦ୍ବାରା ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନ ବଳିଷ୍ଠ ପାଲଟେ । ମାନପତ୍ର ଧାରଣ କରୁଥିବା (ଅ) ସାହିତ୍ୟିକ ମାନେ ଥରେ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ , ଯେଉଁ ପୂର୍ବଜମାନଙ୍କ ନାମରେ ମାନପତ୍ର ଦିଆଯାଉଛି ବା ନିଆଯାଉଛି , ସେମାନଙ୍କ ସଂପର୍କରେ, କୃତିତ୍ୱ ଉପରେ ତମମାନଙ୍କ ଅବଦାନ କେତେ , ଧାରଣା କେତେ , ସେମାନଙ୍କ କୃତିତ୍ବ ନିକଟରେ ତମେ ତୁଳନୀୟ କି ..?? ମାନପତ୍ର ଧାରଣ କରୁଥିବା ଏହି (ଅ)ସାହିତ୍ୟିକଙ୍କ ପାଣ୍ତୁଲିପି ଗ୍ରନ୍ଥ/ପୁସ୍ତକ ଆକାରରେ ପ୍ରକାଶିତ ନା' ନାହିଁ , ତାହା କାଳଜୟୀ ନା କାଳାଶ୍ରୟୀ..??? ଭଗ୍ନାବଶେଷ କୋଣାର୍କକୁ ନେଇ ପୂର୍ବଜ ଶିଳ୍ପନୈପୂଣ୍ୟ କାରିଗରମାନଙ୍କ କୀର୍ତ୍ତି ପ୍ରଶଂସା କରାଯାଏ , କିନ୍ତୁ ତା'ଉପରେ ପ୍ରାସ୍ତର ଲେପନ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷକୁ ନୁହେଁ । ଏଭଳି ଦ୍ବାରା ଗୋଟାଏ ବିରାଟ ପ୍ରତିଭା ପ୍ରତି ଅମର୍ଯ୍ୟାଦା , ଅସମ୍ମାନ ହେବ । ସମୟ କ୍ରମେ ବିରାଟ ପ୍ରତିଭା ଭୂଲୁଣ୍ଠିତ ହେବ ! ଜନେ ହସିବେ , ଏହିତହୁଁ ଫଳ..!!
ଇଂରେଜ ଶାସନ ସମୟରେ କବିବର ରାଧାନାଥଙ୍କ ଦରବାର କାବ୍ୟ ପ୍ରସଙ୍ଗ ମନେ ପକାନ୍ତୁ । ହୁଏତ ଏହାକୁ ଏକ ବ୍ୟଙ୍ଗାତ୍ମକ ରଚନା କହିଦେଲେ ହେବନାହିଁ । ସମସାମୟିକ ସମାଜର ଏକ ସାର୍ଥକ ସୃଷ୍ଟି । ୧୮୯୪ ସାଲ ଅଗଷ୍ଟ ମାସ ୨୯ରିଖ ବୁଧବାର ଦୁଇଟା ସମୟରେ ବାରବାଟୀ କିଲ୍ଲାରେ ଇଂରେଜ ମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରୁ ଏକ ଦରବାରର ଆୟୋଜନ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ଦରବାରରେ ଜ୍ୟୋତିର୍ବିଦ୍ ସାମନ୍ତ ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖରଙ୍କୁ ମହାମହୋପାଧ୍ୟାୟ ଓ କାଉପୁର ଜମିଦାର ଙ୍କୁ ରାୟବାହାଦୁର ଉପାଧି ଦେବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଥିଲା । ଏହି ଦରବାରରେ କଟକରେ ଥିବା ଓ କଟକ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ କେତେକ ରାଜା , ଜମିଦାର ଓ ସରକାରୀ ଉଚ୍ଚ କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରାଯାଇଥିଲା । ରାଜାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦର୍ପଣି , ବଳରାମ ପୁରର ରାଜାମାନେ , ତାଳଚେର, ବଡମ୍ବା , କନିକା ଓ ମଧୁପୁରର ନାବାଳକ ରିଜା ସମୂହ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ । ବଙ୍ଗଳାରୁ ସରକାରୀ ଆଦେଶାନୁଯାୟୀ ଓଡ଼ିଶାର କମିଶନର ସାହେବ ଉପାଧି ପ୍ରଦାନ କରିବାକୁ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ । ଉକ୍ତ ଦରବାରରେ ଗୋବିନ୍ଦ ବଲ୍ଲଭ ରା୍ୟ ଉପସ୍ଥିତ ରହି ଉପାଧି ଗ୍ରହଣ କରିଥିବା ବେଳେ ସାମନ୍ତ ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖର ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିଲେ । କାବ୍ୟରେ ରାଧାନାଥ ତାଙ୍କର ଭଗିନୀପତି ଗୋବିନ୍ଦ ବଲ୍ଲଭ ରାୟଙ୍କ ନାମୋଲ୍ଲେଖ କରିନଥିଲେ ହେଁ ତାଙ୍କୁ କେନ୍ଦ୍ର କରି ଏଭଳି ଏକ ବ୍ୟାଙ୍ଗୋକ୍ତି ପୂର୍ଣ୍ଣ କାବ୍ୟ ସର୍ଜନା ଯାହା ସାଂପ୍ରତିକ ମାନପତ୍ର ଉପାଧି ଜଡିତ ସାହିତ୍ୟିକ ମାନଙ୍କ ଲାଳସାକୁ ଉପହାସ କରେ ।
କବିବର ରାଧାନାଥଙ୍କ କାବ୍ୟ ଦରବାର ବାରବାଟୀ ଦୁର୍ଗ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିବାରୁ ଏବେ ଭଗ୍ନସ୍ତୁପ ପାଲଟି ଯାଇଥିବା ବାରବାଟୀ ଦୁର୍ଗର ଗାଥା ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି । ଅତୀତରେ ଉତ୍କଳର ରାଜଧାନୀ କଟକ ଥିଲା । ବାରବାଟୀରେ ରାଜଧାନୀର ନବତଳ ପ୍ରାସାଦ ନିର୍ମିତ ଥିଲା । ଅତୀତରେ ଉତ୍କଳର ଗଜପତି ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ଦେବ ସୁଦୂର କାଞ୍ଚି ଅଭିଯାନ ବେଳେ ସୈନ୍ୟବାହିନୀର ବୀରବାଦ୍ୟର ପ୍ରତିଧ୍ବନି ବାରବାଟୀ ଦୁର୍ଗର ପ୍ରାଚୀରରୁ ପ୍ରକାଶ ପାଉଥିଲା । ଉତ୍କଳ ତାର ସ୍ୱାଧିନତା ହରାଇ ଇଂରେଜ ଶାସନର ଅଧିନତା ସ୍ୱୀକାର କରିଥିଲା । ଇଂରେଜ ସରକାର ବାରବାଟୀ ଦୁର୍ଗପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଦରବାର ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ମନେ କରିଥିଲେ । ଅତୀତର ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟ କେବଳ ଆଜି ସ୍ୱପ୍ନ ବସ୍ତୁ । ଜୀର୍ଣ୍ଣ ଶୀର୍ଣ୍ଣ ଦୁର୍ଗ ଆଜିର ନବ୍ୟସଭ୍ୟ ଉତ୍କଳୟୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ପାଲଟିଯାଇଛି । କୁହାଯାଏ ସାମୟିକ , ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ତଥା ଜାତୀୟ ଦୋଷ ଦୁର୍ବଳତାକୁ ଖୋଲାଖୋଲି ଭାବରେ ହାସ୍ୟରସ ମାଧ୍ୟମରେ ପ୍ରକାଶ କରିବା ହେଉଛି ବ୍ୟଙ୍ଗ । ଆଶା କରାଯାଏ ଉନ୍ନତ ବ୍ୟଙ୍ଗ ମାଧ୍ୟମରେ ସାମାଜିକ ଆଚାର ବ୍ୟବହାର ଓ ଚଳଣିର ଦୁର୍ବଳତା ତଥା ନୈତିକ ତ୍ରୁଟିଗୁଡିକ ସଂଶୋଧିତ ହୋଇପାରେ । ଗ୍ରୀକ୍ ସାହିତ୍ୟରେ ହୋମର ଓ ଅରିଷ୍ଟୋଫେନସ୍ ପ୍ରଭୃତି ପ୍ରଥମ ବଳିଷ୍ଠ ବ୍ୟଙ୍ଗ ସାହିତ୍ୟିକମାନେ ଦୃଷ୍ଟିକୁ ଆସନ୍ତି । ବାଇବେଲ୍ ରେ ମଧ୍ୟ ବ୍ୟଙ୍ଗର ସୂଚନା ରହିଛି । ଅଷ୍ଟାଦଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଷ୍ଟିଲ , ଆଡିସନ , ଗୋଲଡସ୍ମିଥ୍ ପ୍ରଭୃତି ଖ୍ୟାତନାମା ସାହିତ୍ୟିକ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ବ୍ୟଙ୍ଗ ସାହିତ୍ୟକୁ ପରିପୁଷ୍ଟ କରିଥିଲେ । ପରବର୍ତ୍ତୀ ଇଂରେଜୀ ବ୍ୟଙ୍ଗ ସାହିତ୍ୟରେ ଡ୍ରାଇଡେନ , ସୁଇଫ୍ଟ ଓ ପୋପ ଆସିଥିବା ବେଳେ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ବର୍ଣ୍ଣସ୍ , ବାଇରନ୍ ଓ ସାମୁଏଲ ବଟ୍ଲଲର ଏ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ନେଇଥିଲେ । ଓଡିଆ ସାହିତ୍ୟରେ ବ୍ୟଙ୍ଗ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଇଂରାଜୀ ସାଟ୍ୟାର (satire) ଯେଉଁ ଅର୍ଥରେ ବ୍ୟବହୃତ ତାହା ରାଧାନାଥଙ୍କ ପୂର୍ବରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇନାହିଁ । ରାଧାନାଥଙ୍କ ଏହା ନିଜସ୍ୱ ଓ ମୌଳିକ । ଓଡିଆ ସାହିତ୍ୟରେ ରାଧାନାଥ ଯୁଗ ଏକ ସଂଘର୍ଷର ଯୁଗ । ବିଦେଶୀ ଚାକଚକ୍ୟର ମୋହରେ ଦେଶବାସୀ ନିଜତ୍ବ ଭୁଲି ବସିଥିବା ବେଳେ ରାଧାନାଥ ଦୃଷ୍ଟିରେ - " ଉପାଧି ଜଡିତ ଉପାଧି ଜଡିତ / ଉପାଧିରେ ଆଜ କରିବେ ଭୂଷିତ / ପଦଟିଏ ତେବେ କର୍ଣ୍ଣରସାୟନ/ ପଦ ଅନୁରୂପେ ବସନ ଭୂଷଣ/ ଜଙ୍ଗ-ସକ୍ଷ୍ୟ କ୍ଷୟଶୀଳ ତଲବାର / ପୋଷାକ ଚୁଟିଆ ମୂଷାର ଆହୁର/ ମୋତିମାଳ ଅସ୍ଥି ବିକର କେବଳ/ ଜଳକା ନୟନେ ଦିଶେ ଯା ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ/ ଶିର ପେଞ୍ଚ ଯାହା କିଛି ଦିନ ଅନ୍ତେ / ତଳରେ କରକା ପ୍ରାଣ କାଳଦନ୍ତେ/ ପଦାର୍ଥ-ସଂପର୍କ-ଶୂନ୍ୟ-ନୂଆପଦ/ ସଙ୍ଗେ ମିଳିବ ଏ ନୂଆ ପରିଚ୍ଛଦ ।"
ଇଂରେଜ ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଦତ୍ତ ଉପାଧିର ଗ୍ରହଣ କରୁଥିବା ଉଭୟ ପଠାଣି ସାମନ୍ତ ଓ ରାୟବାହାଦୁରଙ୍କ ଏତାଦୃଶ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ରାଧାନାଥଙ୍କୁ ବ୍ୟଥିତ କରିଥିଲା । ତତ୍କାଳୀନ ଇଂରେଜ ସରକାରଙ୍କ ଠାରୁ ସାମାନ୍ୟ ଉପାଧି ପାଇବା ପାଇଁ କିଭଳି ବ୍ୟାକୁଳ ତାହାର ଚମତ୍କାର ବର୍ଣ୍ଣନା ଦେଇଛନ୍ତି । ଏପରିକି ତତ୍କାଳୀନ ସରକାରୀ କର୍ମଚାରୀମାନେ ଇଂରେଜ ସରକାରଙ୍କୁ ଖୋଷାମୋଦ କରି ଉପାଧି ହାତେଇ ନେବାର ବ୍ୟଗ୍ରତା ସଂପର୍କରେ ସୂଚେଇ ଦେଇଛନ୍ତି । ଗଡଜାତର ରାଜାମାନେ ନିଜର ସ୍ୱାଭିମାନ ଓ ନିଜତ୍ବକୁ ବିସର୍ଜନ ଦେଇ ଇଂରେଜ ସରକାରଙ୍କୁ ସାଧ୍ୟ ଅନୁସାରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରି ଉପାଧି ପାଇବାକୁ ଯଥେଷ୍ଟ ଚେଷ୍ଟିତ କରିଥିଲେ । ଏପରିକି ଅନେକ ଜମିଦାର ବା ଗଡଜାତ-ରାଜା ଇଂରେଜ ସରକାର ଠାରୁ ଅଳୀକ ବାସନାର ଜଡିତ ଉପାଧି ପାଇବା ପାଇଁ ଅଯଥାରେ ଅମାପ ଧନସମ୍ପଦ ବ୍ୟୟ କରିବାକୁ ଯେଭଳି ପଛାଉନଥିଲେ , ସେଭଳି ଆଜିର କେତେକ (ଅ)ସାହିତ୍ୟିକମାନେ ଖଣ୍ତିଏ ମାନପତ୍ର ପାଇଁ ତତ୍ପର ହେବାର ଦେଖାଯାଉଛି । " ଉପାଧି-ଲାଳସା-ରୂପୀ ମହାବ୍ୟାଧି / ହୋଇଛି ସାତ୍ତ୍ଵିକ ଧରମର ବାଦୀ / ଅସାର ଝଟକ ହୋଇଅଛି ସାର / ଭଣ୍ଡତାର ବଢିଯାଉଛି ପ୍ରସାର ।"
କବିବର ରାଧାନାଥ ମାନବ ସମାଜକୁ ଉପଦେଶ ଦେବାକୁ ଯାଇ ଦର୍ଶାଇ ଥିଲେ " ଅଳ୍ପ ଦିନ ସ୍ଥିତି ପାଇଁ ଭବଚଟି/ ଏଥିଲାଗି କିମ୍ପା ଏତେ କଟାକଟି (?)/ ମଣ ସିନା ଆପଣକୁ ବଡ କରି / ମାତ୍ର କଥା-ବୃକ୍ଷବେହେ ମଶା ପରି / ××× " ବୃଥା କରି କିମ୍ପା ସଂପଦେ ବିଶ୍ୱାସ (?)/ ବିଜୁଳି ପ୍ରାୟ ଯା ବିଭାର ବିକାଶ / ସୁଖ ଝଟକେ ଯେ ଚକ୍ଷୁ ଚମକାଇ / ଦୁଃଖ ବଜେ ପରେ କରେ ଧରାଶାୟୀ ।" ଏଥିରୁ ସଂସାରର ସୁଖ ବିଷୟରେ କବିଙ୍କର ମତବାଦ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଦୃଷ୍ଟିରେ ବିଚାର କଲେ ଅତି ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ । ଜଗତର ଜଞ୍ଜାଳରେ ଲିପ୍ତ ରହି ଉପାଧି ବା ଏ ପଦମର୍ଯ୍ୟାଦା ପାଇଁ ବ୍ୟଗ୍ର ଅସାହିତ୍ୟିକ ଯୋଗାଡ କରୁଥିବା ମାନପତ୍ର ମୂଲ୍ୟ କ୍ଷଣିକ, ମୂଲ୍ୟହୀନ । ଅଳୀକ ମାୟାରେ ଜଣେ ଭୃକ୍ତଭୋଗୀ ମନୁଷ୍ୟର ସତ୍ ଧର୍ମ , ସତ୍ କର୍ମର ଫଳ ତାକୁ ଅମରତ୍ୱ ଦେଇଥାଏ , ଅଳିକ ଉପାଧି ଜଡିତ ଏ' ମାନପତ୍ର ନୁହେଁ, ଏଥିପାଇଁ ଦର୍ଶାଇଛନ୍ତି - " ଜନ୍ମ ଫଳେ ଭବେ ବଡ଼ପଣ ପାଇ / ଧର୍ମ ଫଳେ ତାକୁ କର ଚିରସ୍ଥାୟୀ / ଧର୍ମ ଏକ ପୋତ ଗଢ଼ିଛନ୍ତି ବିଧି / ତରିବାକୁ ଏହି ସଂସାର ବାରିଧି ।" ଯେଉଁ ରାଜସଭାରେ ଜ୍ଞାନୀ ପଣ୍ଡିତମାନେ ଵସି ବିଧାନ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ସେହି ରାଜସଭାରେ ଆଧୁନିକ କାଳରେ ଧୂର୍ତ୍ତ , ଶଠ , ପ୍ରବଞ୍ଚକମାନେ ଆସନ ପାତି ବସିଥିବା ହାସ୍ୟାସ୍ପଦ । ଜଗତରେ କୀର୍ତ୍ତି ହିଁ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଅମର କରେ, ଯେଭଳି - " ଗୋଦାବରୀ ଠାରୁ ଗଙ୍ଗାଯାଏ ବ୍ୟାପି / କୀର୍ତ୍ତିମାଳା ଯାର ବିରାଜେ ଅଦ୍ୟାପି / ଏକାମ୍ରେ , କୋଣାର୍କେ ଯା କୀର୍ତ୍ତି ଭାସ୍ୱର / ଯୋଗ୍ୟପୁତ୍ର ତୁମ୍ଭେ ସେହି ଉତ୍କଳର / ××× ' ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଦର୍ପଣ ' ହେବ ନାହିଁ ଲୟ / ନର ଦେହେ ଥିବ ଯାବତ ହୃଦୟ ।"
ରାଧାନାଥଙ୍କ ଦରବାର ଏକ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ବ୍ୟଙ୍ଗକାବ୍ୟ । ଇଂରେଜୀ ସାହିତ୍ୟିକ ଜନାଥନ୍ ସୁଇଫ୍ଟ ଯେଭଳି ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଓ ସାମାଜିକ ଜୀବନର ତୀବ୍ର ସମାଲୋଚନା କରିଥିଲେ ଓ ରାଜନୈତିକ ବିଷୟବସ୍ତୁ ଗ୍ରହଣ କରି ସେ " ଗଲିଭତ୍ସ ଟ୍ରାଭଲସ୍ " ରଚନା କରିଥିଲେ ଠିକ୍ ସୁଇଫ୍ଟଙ୍କ ପ୍ରଭାବରେ ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇ ସେ ଦରବାର କାବ୍ୟ ସର୍ଜନା କରିଥିଲେ । ରାଜା, ଜମିଦାର , ସରକାରୀ ଶାସନ କଳକୁ କଟୁ ସମାଲୋଚନା କରିବା ସହ ଏଜାତିର ଲକ୍ଷ୍ୟ ନେଇ ସମଗ୍ର ମାନବ ଜୀବନ ପ୍ରତି ଗଭୀର ସମବେଦନା ଜଣାଇବା ସହ ଚେତାବନୀ ଦେଇଛନ୍ତି । ଉପାଧି ଜଡ଼ିତ ମାନପତ୍ର (ଅର୍ଥ ଦେଇ କ୍ରୟ) ପାଊଥିବା (ଅ)ସାହିତ୍ୟକମାନେ ହୃଦୟତାର ସହ ବିଚାର କରନ୍ତୁ । ଥରେ ମାତ୍ର କବିର ରାଧାନାଥଙ୍କ ଦରବାର କାବ୍ୟ ପଠନ କରନ୍ତୁ ଓ ବିଚାର କରନ୍ତୁ ଆଜି କବିବର ଉପାଧି ଦେଉଥିବା ଓ ପାଉଥିବା ଆତ୍ମଘୋଷିତ ନିଜକୁ ସୁ(ଅ)ସାହିତ୍ୟିକ ବୋଲାଥିବା କେତେ ତୁଳନୀୟ । ଏ ଆତ୍ମଘୋଷିତ ସାହିତ୍ୟିକମାନେ ଯେତିକି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର କୃତିତ୍ବର ପ୍ରମାଣ ପତ୍ର ପାଇ ଜୀବିକାର୍ଜନ ପାଇଁ ଖୁସି ହୋଇ ନଥିବେ ବରଂ ଅଧିକ କୃତକୃତ ହୁଅନ୍ତି କୌଣସି ଅନାମଧ୍ୟେୟ ବିକ୍ରିକରା ଶସ୍ତା ମାନପତ୍ର ଖଣ୍ତିକ ପାଇ , ଯାହା ନିରର୍ଥକ ଓ କାଳାଶ୍ରୟୀ । ଯେଉଁଠି ରାଧାନାଥଙ୍କ ଭଳି କାଳଜୟୀ ଦରବାର କାବ୍ୟ ଥିବ ସେଠି ମାନପତ୍ର ବା ଉପାଧି ଅପେକ୍ଷା ସ୍ରଷ୍ଟା ସ୍ୱତଃ କାଳଜୟୀ । ସାଂପ୍ରତିକ ଓଡିଆ ସାହିତ୍ୟର ଏହାହିଁ ଭାଗ୍ୟ କହିଲେ ଅତ୍ୟୁକ୍ତି ହେବ ନାହିଁ ..!!!
● ଓଡିଆ ଭାଷା ଓ ସାହିତ୍ୟ ବିଭାଗୀୟ ମୁଖ୍ୟ
ମହାନଦୀବିହାର ମହିଳା ସ୍ନାତକ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ , କଟକ -୪
ଦୂରଭାଷ : ୯୦୪୦ ୧୫୧୪୭୫
Email: Laxmansahoo9040@gmail.com
0 Comments
You can write now your valuable comments here. Off-topic comments may be removed or deleted without prior notice.