ତମେ ତ ନଳିନୀ ନଳିନ
ମୁଁ ତୁମ ରବିକର
ତୁମେତ ତଟିନୀ
କୁମୁଦ କଳିକା
ଶରଦଶଶୀ ମୁଁ
ତାରାଭରା ଆକାଶର ॥

ତୁମେତ ସୁନ୍ଦରୀ ମୟୂରୀ
ଘଞ୍ଚ ବନାନୀର କୋଳେ
ତୁମରି ପ୍ରଣୟ
ଆତୁର ବିଧୁର
ନୀଳମେଘ ମୁଁ ଯେ
ଉଡେ ଶୁନ୍ୟେ ଶୂନ୍ୟାକାରେ ॥



ତୁମେ ତ ଉଜ୍ଜଳ ତାରକା
ରାତିଭରା ଅମ୍ବରର
ମୁଁ କଳାମୟ
ନିଥର ନିଶ୍ଚଳ
ସେ ନୀଳ ଗଗନେ
ତୁମକୁ କରିଛି କୋଳ ॥

ତୁ ସାତରଙ୍ଗ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ
ମେଘମାଳା ବୁକୁ ପରେ
ତୁ ଶୀତଶିକ୍ତ
ଝିପିଝିପି ବର୍ଷା
ତୁ ତ ବିଜୁଳି
ମୋ ମନ ମୁକୁରରେ ॥



ଫେନିଳ ଲହରୀ ମାଳା ଗୋ
ତୁମେ ମୋ ଜୀବନର
ମୁଁ ଅନନ୍ତମୟ
ପ୍ରଣୟ ପିପାଷୁ
ସୀମାହୀନ ଏଇ
ଶୁଭ୍ର ନୀଳ ପାରାବାର ॥



ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ଚନ୍ଦ୍ର ମିଶ୍ର,
ମଙ୍ଗଳାଯୋଡି, ଖୋରଧା