ପହିଲି ଆଷାଢ଼ ବରଷା ଟୋପାଟି
ଝରିଗଲେ ଝରଝର ,
ଚକା ଭଉଁରୀଟି ଖେଳିବାକୁ ମନ
ହୁଏ ଖାଲି ତରତର ।
ପାଇ ସେ ବରଷା ଛୁଆଁ,
ପ୍ରକୃତିରାଣୀଟି ସରମି ତ ଯାଏ
ସତେ କିବା ବୋହୂ ନୂଆ !!
ପତ୍ର ଗହଳରେ ବୃକ୍ଷ ଲତା ଯେତେ
ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ଦିଶେ ,
କେତେ ଜାତି ଫୁଲ ଫୁଟି ଯାଇ ଖାଲି
ମହମହ ଆହା ବାସେ ।
ସାଧବବୋହୂଏ ମିଶି ,
ନାଲି ପାଟ ପିନ୍ଧି ଥିରି ଥିରି ହୋଇ
ଯାଆନ୍ତି କୁଆଡ଼େ ହସି ।
ଗଛ ଆଢୁଆଳେ ଡେଣା ଝାଡ଼ି ପକ୍ଷୀ
ନିଅନ୍ତି ବରଷା ସୁଖ ,
ବେଙ୍ଗ ବେଙ୍ଗୁଲୀଏ ଗୀତ ଗାଇ ଗାଇ
ଡେଉଁଥା'ନ୍ତି ଫକଫକ ।
ଚାଷୀ ଭାଇ ହୁଏ ସଜ ,
ଜମିରେ ବୁଣିବ ନୂଆ ବିହନ ତା'
ଆଗେ ସରିଗଲେ ରଜ ।
ମାମୁରିଆ, ଛେଣ୍ଡିପଦା,ଅନୁଗୋଳ ।
0 Comments
You can write now your valuable comments here. Off-topic comments may be removed or deleted without prior notice.