
କପାଳେ ହେଇଛି ଲେଖା,
କେତେବେଳେ କିଏ ଆପଣାର ହୁଏ
କିଏ ଦେଇଯାଏ ଧୋକା.
ଭିଜା ମାଟି ଏଠି ମରୁଭୂମି ସାଜେ
ଶୁଷ୍କ ତରୁ ଲତା ଦ୍ରୁମ,
ନିଦାଘ ଯୌବନେ ପ୍ରୀତି ଅନ୍ୱେଷଣେ
ତୁଛ୍ଛା ଲାଗେ ଏଇ ପ୍ରେମ.
ଅଜଣା ଏଇଠି ସାଜଇ ଗହଣା
ପର ତ ହୁଏ ଆପଣା,
ହାଏରେ ଦଇବ ଅନ୍ତେ ଆଘାତିବ
ଅସହ୍ୟ ଏଇ ଯଂତ୍ରଣା
[Use latest version of web browsers for better optimization & browsing experience of this website.]