ସାଜେ ଯେବେ ତୁମ ସଜ ଦେହଟାରେ
               ବରଷା ପାଣିର ଟୋପା
 ଛାତି ଅଗଣାରେ ଚରଚା ଚାଲଇ
             ତୁମ ପାଇଁ ଚାପା ଚାପା,

ମନ ମୟୂରୀ ମୋ ନାଚି ଯାଏ ତାଳେ 
            କବରୀ ମୁକୁଳା କଲେ 
ମାନ କି ନ ମାନ ଋତୁ  ଝୁଲିପଡେ
               ପଠା କଦମ୍ବର ଫୁଲେ ,   

ଅସରନ୍ତି ସ୍ୱପ୍ନ  ବତାସି ପବନ
                ପଲକକୁ ଯାଏ ଛୁଇଁ
ଉକୁଟି ଉଠଇ   ଛାତି ତଳ କୋହ
       ଦୂରେ…ହୃଦୟଟା ଝୁରେ ରହି।।

ତପନ ଦୀକ୍ଷିତ (ବେଳାଭୂମି)
ନାଶିକେଶ୍ୱର, କାକଟପୁର, ପୁରୀ