ଜନନୀ ଜଠରୁ ମଶାଣିର ଯାଏ 
ଜୀବନର ଚଲାପଥ
କିଏ ଜାଣେ କେବେ ଅବରୋଧ ହେବ
କା' ଜୀବନ ଗତିପଥ ୲୲

ପାଞ୍ଚ କି ପଚାଶ ଜୀବନର ସ୍ରୋତ
ଏ ପରା ନିୟତି ଖେଳ
ମୁତ୍ୟୁର ପଥକୁ କେବା ରୋକି ପାରେ
ନାହିଁ ତା'ର କାଳବେଳ ୲୲

ଡ଼ାକରା ଆସିଲେ ସେପୁରରୁ ଥରେ
ପଞ୍ଚେନ୍ଦ୍ରିୟ ହୁଏ ବଣା
ସଞ୍ଚିତ ଦରବ ସବୁ ହୁଏ ପର
କର୍ମଫଳ ଶ୍ରେଷ୍ଠେ ଗଣା ୲୲

ଜ୍ଞାତି ପରିଜନ ସମ୍ପର୍କର ଅନ୍ତ
ଶେଷ ନିଶ୍ଵାସର ସାଥେ
ଅରଜିବା ପାପ ପୂଣ୍ୟ ସାଥୀ ହେବେ
ଜୀବନର ଶେଷ ପଥେ ୲୲

କାହିଁକିରେ ମନ ପାପ ଅରଜୁଛୁ
କଳୁଷେ ପତିତ ହୋଇ
ବୁଝିପାରି ନାହୁଁ ଶାଶ୍ଵତ ସତ୍ଯକୁ
ମାୟାରେ ଆଚ୍ଛନ୍ନ ଥାଇ ୲୲

ଯେଉଁ କଳେବର ପାଇଁ ଏତେ ନାଟ
ତୂଳୀତଳ୍ପ ଶେଯ ଲୋଡ଼ା
ସେହି ଶରୀରର ନକ୍ସା ବଦଳିଲେ
ସବୁ ହୋଇବ ଅଲୋଡ଼ା ୲୲

ଲୋଡ଼ା ହେବ ଖାଲି ଛଅ ଖଣ୍ଡି କାଷ୍ଠ
ଶେଷ ଶଯ୍ୟା ପାଇଁ ତୋ'ର
ଶ୍ମଶାନ ଭୂଇଁରେ ଜଳିଗଲା ପରେ
ସବୁ ହୋଇଯିବେ ପର ୲୲

ଆତ୍ମା ପକ୍ଷୀ ତୋ'ର ଚାଲିଯିବ ଉଡ଼ି
ବନ୍ଧନକୁ କରି ଚ୍ଛିନ୍ନ
ପରମ ସତ୍ୟ ଯେ' ତୋ' ମୂଳ ଆଧାର
ସେ ପୟରେ ହେବ ଲୀନ ୲୲ 

 Writer's Details: ସଂଯୁକ୍ତା ରାଉତ, ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ
ଜୟପୁର , କୋରାପୁଟ
Content Category:
Submission Date: Jun 19, 2019