ଆସିଛି ଏକ ପରି,
ଝିକମିକ୍ ତା' ପୋଷାକେ ଲଗା
ଚିକିମିକିଆ ଜରି ।
ଆତୁର ହୋଇ କହିଲା ମୁନା
ପରି କାନରେ ଥିରି,
ଆମ ରାଇଜ ବୁଲାଇ ଦେବି
ନିଅ ମତେ ମିତ କରି ।
ଖୁସିରେ ମୁନା ମାରିଲା ଡିଆଁ
ପରିକୁ ପାଖେ ପାଇ,
କହିଲା ମୁନା ଯିବନି ଛାଡ଼ି
ଏକାକୀ କରି ଦେଇ ।
ଖେଳିଲେ ଦୁହେଁ ଖୁସି ମନରେ
ହାତ କୁ ହାତ ଛନ୍ଦି,
ନାଚିନାଚିକା,ଗାଇଗାଇକା
କରିଲେ କୁଦାକୁଦି ।
ହଠାତ ମା' ଡା଼କିଲେ ମୁନା
ଉଠ ସକାଳ ହେଲା,
ନିଦରୁ ଉଠି ଦେଖିଲା ସିଏ
ପାଖେ ପରି ନ ଥିଲା ।
ଭାବିଲା ହସି ମନେ ମନ ସେ
ସପନ ସବୁ ଥିଲା,
ନିଜ ମନକୁ ବୁଝାଇ ଦେଇ
ପରି କୁ ଭୁଲି ଗଲା ।
ପ୍ରୀତିପ୍ରିୟା ମହାନ୍ତି, ରମ୍ଭା, ଗଂଜାମ
0 Comments
You can write now your valuable comments here. Off-topic comments may be removed or deleted without prior notice.