ଅମର ହେଲେ ସେ ଆଜି - ବି.ନିରୁପମା

ପୋଛି ଦିଅନା ମୋ ମଥାରୁ ସିନ୍ଦୁର

ଭାଙ୍ଗ ନାହିଁ ହାତ ଶଙ୍ଖା ,

କଥା ଦେଇଥିଲେ ସଅଳ ଫେରିବେ

ହେବ ତାଙ୍କ ସହ ଦେଖା ।

ଯେଉଁଦିନ ମୋତେ ବାହା ଦେଇଥିଲେ

କହିଥିଲେ ବାପା ହସି ,

'ସୁପାତ୍ରରେ ମୁହିଁ କନ୍ୟାଦାନ କରି

ହେଉଅଛି ଭାରି ଖୁସି ।'

ବିଦାୟ ବେଳାରେ ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେଇ

ଆଉଁଶି ଥିଲେ ମୋ ମଥା ,

'ସର୍ଵ ସୁଲକ୍ଷଣୀ ହୋଇଥା' ଲୋ ମାଆ

ବଜର ହେଉ ତୋ ଶଙ୍ଖା ।'

ଅନ୍ୟ ଗୁରୁଜନ ଲୁହ ପୋଛିଦେଇ

ଦେଇଥିଲେ ଶୁଭାଶିଷ ,

'ପାଚିଲା ବାଳରେ ସିନ୍ଦୁର ନାଇଥା'

ଉଜ୍ବଳ ହେଉ ଭବିଷ୍ୟ ।'

ଏତେ ଆଶୀର୍ବାଦ ଥାଉ ଥାଉ ମୋ'ଠି

କରମ ହୋଇଲା ବାମ ,

ବୀର ପରି ସିଏ ଦେଶ ଲାଗି ଲଢ଼ି

ଚଳିଲେ ଅମର ଧାମ ।

କେତେଥର ମୋତେ କହିଥିଲେ ସେ ଯେ

ଏ ଦେଶ ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ,

ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ଆମେ ସତର୍କ ହୋଇକି

ରହିଥାଉ ପରା ଚେଇଁ ।

ଆମେ ଉଜାଗର ରହିକରି ଯେଣୁ

କର୍ତ୍ତବ୍ୟଟି କରୁ ନିତି,

ଦେଶବାସୀ ତେଣୁ ନିଶ୍ଚିନ୍ତରେ ଏଣେ

ଗୃହରେ ନିଦ୍ରା ଯାଆନ୍ତି ।

କହିଥିଲେ ପୁଣି ପୁଅକୁ ବୁଝାଇ

'ବଡ଼ ହେବୁ ତୁହି ଯେବେ ,

ସୈନିକଟେ ହୋଇ ଏଇ ଦେଶକୁ ତୁ

ସୁରକ୍ଷା ବି ଦେବୁ ତେବେ ।

ନିକଟରେ ମୁହିଁ ଘରକୁ ଫେରିଲେ

ନେବିରେ ପୋଷାକ ଜୋତା ,

ଜେଜେ,ଜେଜୀମା'ଙ୍କ ସେବା କରୁଥିବୁ

ମାନି ଚଳୁଥିବୁ କଥା ।'

ତାଙ୍କ ଆଶ୍ୱାସନା ସତ ହେଲା କିବା

ସଅଳ ଆସିଲେ ଫେରି ,

ପୁଅ କହୁଅଛି ଦେଖୁ ଦେଖୁ ବାପା

ନେବେ ନିଶ୍ଚେ କୋଳ କରି ।

ଚାରିଆଡ଼େ ଖାଲି ଅମର ରହେ ସେ

ଧ୍ୱନି ଶୁଭେ ଅହରହ ,

କାହିଁ ପାଇଁ ତେବେ ମଥାରୁ ସିନ୍ଦୁର

ପୋଛିଦେବି ମୋର କୁହ !!

ଦେଶ ଜାତି ହିତେ ବଳିଦାନ ଦେଇ

ଅମର ହେଲେ ସେ ଆଜି ,

ଅଧୁରା ସ୍ୱପ୍ନକୁ ସାକାର କରିବି

ତାଙ୍କ ପ୍ରତିନିଧି ସାଜି ।

ପିନ୍ଧାଇ ଦିଅ ହେ ତାଙ୍କ ସେନା ବସ୍ତ୍ର

ସୀମାନ୍ତକୁ ମାଡ଼ିଯିବି ,

ମହାକାଳୀ ରୂପେ ଛଦ୍ମବେଶୀ ଶତ୍ରୁ

ଖୋଜି ଖୋଜି ନାଶୁଥିବି ।

ମାମୁରିଆ, ଛେଣ୍ଡିପଦା, ଅନୁଗୋଳ ।